kliknij i powiększ

 

Teleport do przeszłości

Strona główna

Rodzinna

Rspon

Dziadek

Kolej

 

   Kaplica Jaszczurkowa
Kaplica Jaszczurkowa
Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jaszczczurówce, ufundowana przez rodzinę Uznańskich, wybudowana została w latach 1904 - 1907 w stylu zakopiańskim, według projektu Stanisława Witkiewicza. Obiekt wznosili góralscy cieśle pod kierunkiem Aureliana Blachy, który był prawdopodobnie projektantem ołtarza głównego.
Po obu stronach rzeźbionego, drewnianego ołtarza, znajdują się kolorowe witraże, z prawej Matka Boska Częstochowska z herbem Polski, z lewej Matka Boska Ostrobramska z herbem Litwy. Ołtarze boczne autorstwa ludowego rzeźbiarza Józefa Janosa z Dębna wstawiono w 1954 r.

 
              Droga
W lesie
Idę drogą do mojego stryjecznego kuzyna. Ze mną idą cztery osoby dorosłe i młodzież z Bydgoszczy, Gliwic i Synogaci. Kawałeczek dalej, z lewej strony jest dom, łąki i wyschniete już kanały. Z prawej strony drogi rozciąga się las. Tutaj mieszka mój kuzyn z dala od ludzi i świata, latem jest bardzo pięknie, zresztą zimą też. Są to minusy i plusy tego miejsca. Plusy to świeże, czyste powietrze, przyroda, las, minusy - wszędzie daleko a najgorzej zimą jak zawieje śnieg, ale można się przyzwyczaić.

 
              Manifa
Manifa
Manifestacja w sprawie budowy obwodnicy i bojowe okrzyki jednego uczestnika.

P.s.
Protestujące okrzyki tego młodego obywatela nie poszły na marne, po 10 latach od protestu w dniu 30.10.2019 oddano do użytku  - w całości  - obwodnicę Inowrocławia.

Trasa obowdnicy » zobacz

Obwodnica w końcu została oddana do użytku. Inowrocław można objechać i skrócić sobie czas jazdy a miasto na tym zyskuje.
Krzysiu nie na darmo krzyczał, chcemy obwodnicy, no i się spełniło.

Wnukowie

Wnukowie to nasza chluba, nasi najmilejsi, patrząc na nich serce się raduje i tylko nie wiadomo na kogo wyrosną a każdy dziadek i babcia życzy im jak najlepiej.

 

             Wnukowie
Tymek, Radek i Krzysiu Na zdjęciu ze swoimi robotami - od lewej: Tymek, Radek i Krzysiu w wieku przedszkolnym.
Jako przedszkolaki lubili składać i modernizować swoje roboty.
Lubili też rysować i malować różne abstrakcyjne obrazy. Potrafili wymyślać różne fantastyczne malunki. Eksperymentowali na gotowych obrazkach z gier lub różnych zdjęciach. Rysowali z wyobraźni jak i wzrokowo mając dany model przed sobą. Mogli tak całymi godzinami.
Dziś są już starsi, chodzą do szkoły, uczą się, czasu na malowanie mają mniej i chęci też mniej. Dostali telefony komórkowe i cały czs przy nich siedzą albo przy komputerze, to jakby stało się dla nich atrakcyjniejsze.

 
                Balista
Balista Obrazek zatytuowany "Balista" namalował Krzysiu. W ten sposób wyobraził sobie kuszę z płonącą strzałą, celownikiem oraz murem obronnym. Nazwał to swoje dzieło "Balista".
Balista stanowiła rodzaj ciężkiej kuszy, wyrzucającej pociski (strzał, kamienne kule, kamienie, belki okute żelazem), o średniej wadze od 30 do 100 kg, torem płaskim na odległość 200 - 400 metrów (strzały nawet do ponad 1000 metrów). Balista była stosowana zarówno do niszczenia murów oraz umocnień, jak i na polu bitwy w celu dziesiątkowania oddziałów wroga. Przypominała kształtem potężną kuszę na wozie, który zazwyczaj ciągnęły woły lub muły. Wielka kusza była naciągana jelitami zwierząt, co pozwalało jej wyrzucać pociski na bardzo duże odległości. Nakręcana specjalną korbką, działała na zasadzie kuszy. Niekiedy używano jej w celu niszczenia bram miast, zamiast tarana. Do obsługi balisty potrzeba było 8 ludzi. Żołnierza obsługującego balistę nazywano ballistarius. Balistę uważa się za największe osiągnięcie starożytnej inżynierii wojennej. Precyzyjne obliczenia matematyczne pozwalały bowiem zbudować wyrzutnię każdego rozmiaru, a żadna inna broń nie dorównywała jej celnością bądź mocą rażenia w tamtych czasach. Zobacz balista »  więcej 

 

                Radosław                         Tymoteusz                              Krzysztof                            Ignacy
Radosław Tymoteusz Krzysztof Ignacy
Radek jest najstarszym wnukiem, dwa dni starszy od Tymka. Jego zainteresowania to: robaczki, ślimaczki, rybki kotki, jednym słowem "natura". Umie rysować, po za tym bardzo lubi siedzieć przed komputerem i grać. W ogóle jest zdolny i uczy się nieźle. Gorzej, że nie zawsze mu się chce...
Ignacy z całej czwórki jest najmłodszy, Chodzi do szkoły podstawowej w Edynburgu, ładnie śpiewa, ma słuch, zna dwa języki.

 

mruczek Przykładem jego fantazji rysunkowych jest ten obrazek zatytuowany "Mruczek". Obrazek pokazuje kotka, ognisko domowe i piłeczkę z podpisem Radek. Dokładniej to widać w albumie "Prace naszych wnuków", który znajduje się w menu na stronie. Są tam namalowane z wyobraźni różne obrazki oraz edytowane gotowe zdjęcia ze stron. Są to prace wykonane w różnym przedziale wiekowym, od pięciu do dziesięciu lat.

 

Czuwaj
Zainteresowania Tymka różnią się trochę od Krzysia i Radka. Tymek więcej czasu spędza na dworzu z kolegami. Jeździ rowerem koło bloków i często z kolegami organizuje sobie wyjazd po za miasto.
Jest harcerzem 1 Swarzędzkiej DH-y im. T. Kościuszki w Swarzędzu. Wraz z drużyną bierze udział w różnych uroczystościach państwowych i harcerskich. Wyjeżdża na zgrupowania i obozy na których zdobywa sprawności harcerskie i uczy się samodzielnego, odpowiedzialnego życia.
Tak jak wszyscy młodzi lubi siedzieć przy komputerze i grać w różne gry komputerowe.
Lubi też sport rozrywkowy oraz ekstremalne zabawy ASG (jest to strzelanie z karabinów plastykowymi kulkami), trzeba do tego mieć odpowiednie wyposażenie i on je ma. Jeździ na łyżwach, nartach i dobrze pływa. W pływaniu zdobył I miejsce w zawodach międzyszkolnych i III miejsce w gminnych.

Wymiar X                             
wymiar x

Praca Krzysia posłużyła do nazwy strony, ponieważ na stronie jest dużo tematów, które już kiedyś się zdarzyły więc postanowiłem tę stroną nazwać Teleportem do przeszłości. Wymiar X jest wymiaraem ponadczasowym w wszechświecie który nas otacza a jednocześnie skrywa swoje tajemnice.

 

Teraźniejszość
               Ignacy
Ignacy
Ignacy chodzi do piątej klasy szkoły podstawowej w Edynburgu.
Pozostali wnukowie mieszkają w Polsce, są dorośli i mają dużo powyżej 20 lat. Zdobyli wyższe wykształcenie, znaleźli sobie pracę i w ten sposób stali się samodzielnymi. Mieszkają jeszcze u rodziców ale rodzice już nimi nie rządzą, starają się tylko pomagać i doradzać w pewnych sprawach.
Góra  »  Teleport do przeszłości